ΜΠΕΚΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΕΩΠΟΝΟΣ Τ.Ε – Μελισσοκόμος
Όταν αρχίσει η ανάπτυξη στα σμήνη και φθάσουν στα 10 πλαίσια τοποθετούμε πάτωμα που στο κάτω μέρος του έχουμε καρφώσει (με βελονάκια πρόκες) ψιλή λαμαρίνα 3mm (ίδια σε πάχος με του καπακιού) ώστε να μην επικοινωνούν οι μέλισσες (φωτο. 1).
Βρίσκουμε την βασίλισσα και χωρίζουμε το μελίσσι στην μέση (πάνω – κάτω) μοιράζοντας τους γόνους και της προμήθειες.
Τοποθετούμε τα πλαίσια με την βασίλισσα και τον κάθετο τροφοδότη στο πάτωμα (πάνω όροφο) που στον πυθμένα έχει την λαμαρίνα φροντίζοντας να μην αφήσουμε έξοδο ώστε να εγκλωβίσουμε το μελίσσι και να παραμείνουν οι μέλισσες στον όροφο.
Στην κάτω κυψέλη τοποθετούμε το ορφανό μελίσσι από την ίδια πλευρά της κυψέλης που βρίσκεται το πάνω μελίσσι και τοποθετούμε και εκεί κάθετο τροφοδότη.
Μετά την δύση του ηλίου, και όταν το κάτω μελίσσι έχει επιστρέψει στην κυψέλη, κλείνουμε την πόρτα και μεταφέρουμε στα 5 χιλιόμετρα. Έπειτα ανοίγουμε την πόρτα από το κάτω μελίσσι. Για είσοδο στο πάνω μελίσσι έχουμε προνοήσει να αφαιρέσουμε από ένα παραθυράκι την σίτα και για πόρτα χρησιμοποιούμε σφουγγάρι. Αφαιρούμε λοιπόν μετά την μεταφορά το σφουγγάρι για να έχουν έξοδο οι μέλισσες. Καλό θα είναι να βάλουμε κ ένα κομμάτι 5 χ 3cm φορμάικα μεταξύ καπακιού και πατώματος ώστε να έχουν πάτημα οι μέλισσες και να διευκολύνονται κατά της πτήσεις (φωτο 2)
Την επόμενη ημέρα το πρωί οι μέλισσες εντοπίζουν τις εισόδους εξόδους και έτσι τα σμήνη παραμένουν όπως επιλέξαμε να τα τοποθετήσουμε στο πάνω και κάτω μέρος της κυψέλης χωρίς απώλειες πληθυσμού.
Αναπτύσσουμε με τροφοδοσία (σιρόπι) το πάνω μελίσσι (φωτο. 3) και αν επιθυμούμε χτίζουμε κεριά. Το κάτω το ανοίγουμε μετά από 3 ημέρες και αφού χαλάσουμε κελιά εισάγουμε κλουβί με νέα βασίλισσα η τοποθετούμε κελί εμβολιασμού ώριμο για εκκόλαψη Προτιμότερο είναι η εισαγωγή νέας βασίλισσας.Το τάϊσμα με σιρόπι στον τροφοδότη του κάτω σμήνους γίνεται πολύ εύκολα και γρήγορα με μια κίνηση όπως φαίνεται στην φωτο 1 ανασηκώνοντας το πάνω πάτωμα.
Για να αποφύγουμε την λεηλασία που τυχόν προκύψει στα σμήνη κατά την επιθεώρηση του κάτω μελισσιού βάζουμε το πάνω μελίσσι με την παλιά βασίλισσα πάνω σε ένα άδειο πάτωμα στο πίσω μέρος της κυψέλης μας για όση ώρα επιθεωρούμε το κάτω μελίσσι και δεν δημιουργείται καμία αναστάτωση λόγω της ίδιας υψομετρικής γραμμής πτήσης.
Μόλις διαπιστώσουμε την γέννα της νέας βασίλισσας (κάτω μελίσσι) και μετά το διάστημα των 12 ημερών τοποθετούμε από το πάνω μελίσσι ένα πλαίσιο με σφραγισμένο γόνο στο κάτω σμήνος για να δυναμώσει και να αναγκάσει την νέα βασίλισσα να αυξήσει την γέννα της και να συνεχίσει η εξέλιξή του.
Στις νότιες και πρώιμες περιοχές τα μελίσσια προλαβαίνουν να εκμεταλλευθούν την μελιτοέκκριση του έλατου έχοντας δυνατούς πληθυσμούς 13 με 14 πλαίσια γόνο.
Στον έλατο μόλις αρχίσουν να μπαίνουν μέλια, 
και όχι νωρίτερα, ενώνουμε τα σμήνη τραβώντας την λαμαρίνα αφού προηγουμένως έχουμε αφαιρέσει την παλιά βασίλισσα. Εάν ο έλατος δεν δίνει, δεν προβαίνουμε σε ένωμα, πηγαίνουμε στο θυμάρι και τηρούμε πάλι την ίδια διαδικασία, ενώνουμε δηλαδή τα σμήνη μόνο αφού ξεκινήσει η νεκταροέκκριση και όχι νωρίτερα. Μετά την νεκταροέκκριση και τον τρύγο του θυμαριού, συγκροτούμε το μελίσσι και έχουμε την επιλογή να πάμε στο πεύκο με νέα βασίλισσα. Εάν δεν “δώσει” και το θυμάρι τότε η συνένωση θα γίνει στα πεύκα.
Η μέθοδος αυτή στηρίζεται στην δυναμική των γόνων, λόγω εκμετάλλευσης δυο βασιλισσών, στην δημιουργία νέας βασίλισσας και στην μεγαλύτερη συλλογή μελιού χωρίς κόστος υλικού εξοπλισμού όπως διπλά διαφράγματα με εισόδους η μεσοπατώματα
