Χρόνια πολλά, καλή χρονιά
Μία κακή χρονιά έφυγε.
Και τι δεν είχε: καύσωνες με πυρκαγιές και καταστροφή της πηγής της ζωής μας, του δάσους, και απώλεια ζωικού κεφαλαίου. Μία καταστροφή με συνέχεια και με μόνιμη πληγή. Τα δάση αυτά της Αττικής, Ευβοίας και Πελοποννήσου που κάηκαν θα γίνουν πάλι επισκέψιμα για τους μελισσοκόμους μετά από μία εικοσαετία τουλάχιστον. Σχετικά με τις πυρκαγιές της Εύβοιας διαβάστε άρθρο του γεωπόνου Νίκου Τσαμασφύρα σε αυτό το τεύχος της Μελισσοκομικής Επιθεώρησης.
Ακόμη είχαμε απαγορεύσεις που δεν μας επέτρεπαν να πάμε να δούμε τα μελίσσια μας στο δάσος για να τα περιποιηθούμε, κάτι που πιστεύουμε ότι θα συναντήσουμε και το επόμενο καλοκαίρι και καλά θα είναι να προετοιμαστούμε γι’ αυτό. Πιθανόν να ψάξουμε για εναλλακτικό καπνιστήρι, (π.χ. ψεκαστήρι με υγρό καπνό) όπως προτάθηκε εν μέσω της απαγόρευσης από τους αδελφούς Σενκό.
Τις πυρκαγιές ακολούθησαν οι βροχές και οι καταστροφικές πλημμύρες σε μερικές περιοχές. Η κλιματική αλλαγή είναι εδώ, μην περιμένουμε να έρθει κάποτε. Το τονίζουμε αυτό από τις σελίδες της Μελισσοκομικής Επιθεώρησης πολλά χρόνια τώρα. Τα πράγματα χειρότερα θα γίνουν καθώς και οι παγκόσμιοι ηγέτες δεν κατανόησαν το πρόβλημα και δεν προχώρησαν αποφασιστικά στην τελευταία τους συνάντηση για το κλίμα στη Γλασκώβη.
Κλιματική αλλαγή και μελισσοκομία πρέπει να αποτελέσει ξεχωριστό θέμα συζήτησης και ίσως μας προετοιμάσει καλύτερα για να αντιμετωπίσουμε τις αλλαγές αυτές.
Το άλλο μεγάλο μας πρόβλημα έχει σχέση με την πρωτοφανή ακρίβεια που μας προέκυψε κυρίως ως προς τις μεταφορές (πετρέλαιο) και ζάχαρη (τροφή για τα μελίσσια). Μόνο τα δύο αυτά είναι ικανά να θέσουν εκτός της μελισσοκομίας μικρούς και μεσαίους μελισσοκόμους. Κυψέλες και κηρήθρες έχουν ανέβει σημαντικά και αποτελούν πλέον οικονομικό πρόβλημα για τον κάθε μελισσοκόμο.
Η παραγωγή δεν ήταν και πάλι καλή και αυτή τη χρονιά. Ευτυχώς το πεύκο “έσωσε την παρτίδα” που λέμε.
Οι τιμές του μελιού στην χονδρική, λόγο της αύξησης του κόστους παραγωγής, θεωρητικά θα πρέπει να ανέβουν, όπως συμβαίνει όπου υπάρχει υγιές εμπόριο. Η ιστορία όμως έχει δείξει ότι αυτό στο ελληνικό μέλι δεν ισχύει. Διότι υπάρχει το εισαγόμενο, το ελληνοποιημένο…
Για το θέμα του εισαγόμενου και των ελληνοποιήσεων πρέπει να γίνει κάτι άμεσα.
Το καλοκαίρι που πέρασε έγιναν συσκέψεις του Υφυπουργού κ. Κεδίκογλου, των επιστημόνων και των αρμόδιων υπηρεσιών σχετικά με τις ελληνοποιήσεις και τώρα αναμένουμε τις νομοθετικές προτάσεις εκ μέρους του Υπουργείου. Όταν δημοσιευθούν θα επανέλθουμε με την ευχή αυτή τη φορά να είναι προς την θετική κατεύθυνση.
Ευχάριστη έκπληξη αποτελεί η δημιουργία ενιαίας ετικέτας από τον Μελισσοκομικό Συνεταιρισμό Σερίφου και τον Σύλλογο Καρδίτσας ώστε το μέλι τους να ξεχωρίζει για τον καταναλωτή. Από τους δύο αυτούς πρωτοπόρους Σερίφου και Καρδίτσας περιμένουμε την εμπειρία τους ώστε να παραδειγματιστούμε όλοι.
Πίσω στα δικά μας, να καλωσορίσουμε την κ. Σοφία Γούναρη, ερευνήτρια του ΕΛΓΟ, που επανέρχεται και πάλι με τους χειρισμούς αλλά αναμένουμε περισσότερα θέματα και ιδέες εκτός των χειρισμών.
Στην υπόλοιπη θεματολογία θα βρείτε ενδιαφέροντα άρθρα τα οποία θα σας βάλουν σε σκέψεις αλλά και προετοιμασία για την επόμενη άνοιξη ελπίζοντας σε θετικότερα αποτελέσματα σε όλους τους τομείς.
Προσοχή στην υγεία σας, η πανδημία δεν πέρασε ακόμη. Αυτό δυστυχώς ανάγκασε την οργανωτική επιτροπή να αναβάλλει το συνέδριο στη Θεσσαλονίκη, και σωστά έπραξε, διότι συνέδριο εξ αποστάσεων δεν γίνεται. Εμείς προτείνουμε αν δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις φυσικής παρουσίας των μελισσοκόμων και τον Μάρτιο του 2022 να αναβληθεί εκ νέου.
Χρόνια πολλά και καλό αγώνα
Μελισσοκομική Επιθεώρηση
