Κώστας Ελευθερίου, μελισσοκόμος
Μαραθώνας Αττικής, lftheriou@yahoo.gr,
Τηλ 6945453168
Ξεκινώντας αυτήν τη φορά, θα ήθελα θερμά και ειλικρινά να ευχαριστήσω το περιοδικό που δίνει βήμα σε μελισσοκόμους και όχι μόνο να εκθέσουν τις ιδέες τους και τις κατασκευές τους. Τα εκτιθέμενα από εμένα στη στήλη αυτή μάλλον δεν θα είναι ότι πιο σύγχρονο ή πιο μοντέρνο στη μελισσοκομία, θα είναι όμως μικρές «πατεντούλες» που βοηθούν τους μελισσοκόμους να βελτιώσουν την εργασία τους.
Το ψευδό – πλαίσιο
Στο προηγούμενο τεύχος «έκθεσα» τους τρόπους που περιορίζω τη βασιλοπούλα, σε αυτό θα δείξω πώς περιορίζω όλο το μελίσσι.
Είμαι της άποψης πως ένα μελίσσι από την άνοιξη και μετά (αφού περάσει η εποχή της σμηνουργίας) θα πρέπει να είναι “σφιχτό”, να έχει δηλαδή τόσα πλαίσια εντός της κυψέλης όσα μπορεί να καλύψει ο πληθυσμός του κι αν είναι δυνατόν οι μέλισσες να κατακλύζουν τα πλαίσια. Αν το μελίσσι χρειάζεται κάποιο πλαίσιο ακόμα , θα κάνει «γλώσσες» προειδοποιώντας μας.
Στο «σφίξιμο» αυτό με βοηθά το τυφλό πλαίσιο, ένα ψευδό-πλαίσιο που δημιουργεί έναν τοίχο, ένα τέλος, στην άκρη των 5-6-7 πλαισίων που καλύπτουν οι μέλισσες. Έτσι δημιουργώ μια υποκυψέλη μέσα στην κανονική κυψέλη η οποία μπορεί να μεγαλώσει ή και να μικρύνει μετακινώντας το τυφλό πλαίσιο. Πεποίθησή μου είναι πως οι μελισσούλες νιώθουν και είναι πιο ασφαλής, ελέγχουν καλύτερα το χώρο, τη θερμοκρασία, τον εισβολέα κ.λπ. όταν είναι περιορισμένες και με έναν “τοίχο” στο άλλο άκρο του χώρου που καλύπτουν. Το χειμώνα ιδιαίτερα, πιστεύω πως η χρήση ενός τέτοιου πλαισίου είναι επιβεβλημένη, και ο χειμώνας έρχεται.
Το πλαίσιο αυτό, βιομηχανικά κατασκευασμένο, υπάρχει και στο εμπόριο αλλά μπορούμε εύκολα να τα κατασκευάσουμε και μόνοι μας, δείτε πως:
Τα υλικά που χρειαζόμαστε είναι δύο πιχάκια 2 χ 1 εκατ. με μήκος 48 εκατ., και μια ξύλινη επιφάνεια από κόντρα-πλακέ πάχους 8 ή 10 χιλιοστών με διαστάσεις 45 επί 23,5 εκατ. (εικ. 1). Λίγο – πολύ , οι διαστάσεις ενός κανονικού πλαισίου.
Αν τα φέρουμε δίπλα – δίπλα θα είναι πιο εύκολο να το καρφώσουμε στις αποστάσεις που πρέπει. (εικ. 2 & 3)
Και καρφώνουμε, δεν βιδώνουμε γιατί θα σχιστεί το πηχάκι, με το καρφωτικό ή με καρφάκια λεπτά και μακριά 2.5 εκατ. (βελονάκια). (εικ. 4)
Έτοιμο, αυτό ήταν (εικ. 5)!!
Αν τηρήσουμε τις διαστάσεις που αναφέρω, το ψευδοπλαίσιο θα φτάσει σε ύψος τα όρια ύψους της κυψέλης και θα μπορούσε εκεί να στηριχτεί ένα εσωτερικό καπάκι ή ένας τροφοδότης οροφής, αφήνοντας χώρο πάνω στα πλαίσια (ελάχιστο – όσο πρέπει ) για περίπατο από τις μελισσούλες.
Στο πλάι, στο σημείο που το κόντρα – πλακέ πλησιάζει την κηρήθρα , πάλι έχουμε το διάστημα – απόσταση που επιτρέπει στις μέλισσες να κυκλοφορούν στο έξω μέρος της τελευταίας κηρήθρας, κατακλύζοντας και ελέγχοντας όλο τον χώρο που τους αφήνουμε διαθέσιμο.
Δείτε το και σε χρήση.
Αν και τα “κορίτσια” είναι ντροπαλά στον φωτογραφικό φακό!!!
Καλή συνέχεια και καλά μέλια!!