ΒIOματα – όσο μελισσοκομώ, μαθαίνω | Βήρος Κυριάκος – Μελισσοκόμος

Ονομάζομαι Βήρος Κυριάκος και ασχολούμαι με την μελισσοκομία οκτώ χρόνια. Από την αρχή η επιλογή μου ήταν η βιολογική μελισσοκομία.
Βιολογικά πιστοποιημένος είμαι τα τελευταία πέντε χρόνια. Θα ήθελα να σας παραθέσω την εμπειρία μου από αυτά τα χρόνια.

Παρατηρώ τα δύο τελευταία χρόνια να υπάρχει μεγάλη τάση από συνάδελφους να ενταχθούν στην βιολογική παραγωγή και έτσι να δώσουν υπεραξία στο προϊόν τους βάζοντας το σηματάκι του βιολογικού στη φαρέτρα τους. Σε αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα έχω συζητήσει με ανθρώπους των πιστοποιητικών οργανισμών αλλά και παραγωγούς, έτσι ώστε να κατανοήσω, τους λόγους οι οποίοι οδηγούν τους Έλληνες παραγωγούς να μπουν στη βιολογική παραγωγή.

Κατέληξα ότι υπάρχουν τρεις κατηγορίες ενδιαφερομένων.Είναι οι άνθρωποι που έχουνε ανησυχίες για τη χρήση χημικών, την οικολογία και την καθαρή τροφή γενικά. Αυτοί έχουν και τις περισσότερες πιθανότητες να παραμείνουν, παρά τις δυσκολίες.

Η επόμενη κατηγόρια, αν και δεν αφορά την μελισσοκομία, θα την αναφέρω, είναι όσοι έχουν κίνητρο τις επιδοτήσεις της βιολογικής παραγωγής (π.χ. πορτοκάλια). Αυτοί είναι οι πρώτοι που θα πηδήξουν από το καράβι, μόλις κοπεί η επιδότηση.

Τέλος είναι η ομάδα ανθρώπων όπου θέλουν να δώσουν υπεραξία στο προϊόν τους όπου αποδεδειγμένα θα υπάρξει, αν θα έχουν βιολογικά πιστοποιημένη παραγωγή. Οι τελευταίοι κάποιες φορές είναι λίγο δύσπιστοι και ίσως να απογοητευτούν λίγο από τις δυσκολίες αλλά έχουν και καλές προοπτικές να το παλέψουν. Το συγκεκριμένο άρθρο απευθύνεται προς όλους τους υποψήφιους. Απευθύνεται όμως κυρίως στην τρίτη ομάδα, σε όσους δηλαδή επιζητούν την υπεραξία. Αυτούς τους ανθρώπους θέλω να τους βοηθήσω, αποκαλύπτοντας τους ένα βασικό όπλο, έτσι ώστε να παραμείνουν, να το παλέψουν και να εξελιχθούν μέσα από τη βιολογική μελισσοκομία.

Το βασικό όπλο είναι η αλλαγή νοοτροπίας και σκέψης.
Η αλλαγή νοοτροπίας σε αρκετά επίπεδα.
Όλοι οι υποψήφιοι προς ένταξη θα πρέπει να ξέρουν ότι διαλέγουν να μπουν και να υιοθετήσουν έναν κανονισμό μελισσοκομίας που δίνει συγκεκριμένο πλαίσιο στο τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται, έτσι ώστε να υπάρχει ισονομία και δικαιοσύνη απέναντι στο συνάδελφο αλλά κυρίως απέναντι στον καταναλωτή.

Ο κανονισμός για τα βιολογικά προϊόντα θεσπίστηκε το 2000 και στόχος του ήταν να δημιουργήσει ένα πλαίσιο για τους παραγωγούς, που ως τότε παρήγαγαν προϊόντα φιλικά προς το περιβάλλον και για αυτό δεν χρησιμοποιούσαν χημικά σκευάσματα. Βασικός τους όμως πυλώνας ήταν να έχουν όσο το δυνατόν λιγότερο οικολογικό αποτύπωμα από την δραστηριότητα τους. Έτσι λοιπόν και στον κανονισμό υπάρχουν κάποιοι “ακαταλαβίστικοι” κανόνες όπως πχ. να αγοράζουμε μάνες από βιολογικά πιστοποιημένους βασσιλοτρόφος κ.α.!
Τι θέλει να πει ο ποιητής; Ο βιολογικός παραγωγός, που παράγει οικολογικά οφείλει να ενισχύει ανθρώπους, που έχουν την ίδια οπτική.
Τα παραπάνω και εγώ δεν τα γνώριζα από την κούνια μου. Είναι γνώση που στην δικιά μου περίπτωση αποκαλύφθηκε μέσα από μια χρονιά διαδικασία και βοηθήσαν κάποια, όχι και τόσο τυχαία, γεγονότα όπως το παρακάτω. Υπήρχαν φίλοι και γνωστοί που με έβρισκαν στο δρόμο τυχαία και ήξεραν ότι ασχολούμαι με τα βιολογικά.

Με ρώταγαν λοιπόν…… “Πώς πάει η βιολογία ;;;” ή “Πώς πάνε τα οικολογικά;;;”
Εγώ τους διόρθωνα και τους έλεγα. “ Δεν είναι βιολογία είναι βιολογικά”, ή “Δεν είναι οικολογικά είναι βιολογικά”.

Θα μου πείτε. Που κολλάει αυτό φίλε μου;
Όσον αφορά τη “βιολογία” πράγματι δεν κολλάει.
Όμως όσον αφορά το “οικολογικά” … Είναι η επιτομή του “γλώσσα λανθάνουσα τ’ αληθή λέγει”.

Είναι ακριβώς έτσι: ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΑ!!!
Βιολογικά = Οικολογικά και
Οικολογικά = Βιολογικά.
Ιδού η αποκάλυψη λοιπόν του μεγάλου όπλου.

Η προτροπή οπότε είναι σαφέστατη από μέρους μου. Θα πρέπει μέρα με τη μέρα, όποιος διαλέγει να περάσει στη βιολογική παραγωγή, να αρχίζει να υιοθετεί οικολογικές πρακτικές σε οτιδήποτε σχετίζεται με τη δραστηριότητά του αλλά και με την καθημερινότητά του.
Αν το κάνει αυτό θα νιώσει καλύτερα ο ίδιος γνωρίζοντας έναν άλλον τρόπο ζωής και έναν άλλον τρόπο σκέψης. Φυσικά να ζούμε και να παράγουμε με οικολογική συνείδηση δεν γίνεται από την μια στιγμή στην άλλη, αποτινάζοντας το παρελθόν μας και πατώντας απλά ένα πράσινο κουμπί.

Θέλει καθημερινή σκέψη, καθημερινό αγώνα, συχνά πυκνά ξεβόλεμα από τις εύκολες συνήθειες και σε κάποιες περιπτώσεις έξτρα κόστος. Όμως πιστέψτε με, πως άμα κάνετε το καλύτερο δυνατό για την παραγωγή σας και την καθημερινή σας ζωή θα έχετε ένα καλύτερο προϊόν αλλά κυρίως θα έχετε το ηθικό πλεονέκτημα. Και όταν θα σας ρωτούν για το προϊόν σας, θα έχετε μάρτυρα τον αγώνα σας, θα έχετε την αλήθεια σας να πείτε.
Έτσι θα μπορείτε να προωθήσετε και να αναδείξετε την παραγωγή σας.

Υπάρχουν συνάδελφοι βιολογικοί παραγωγοί που ξεχνούν κάποιες βασικές αρχές. Συχνά βλέπουμε να καταφέρονται κατά της άγριας πανίδας πχ. ενάντια στις αρκούδες ή ενάντια στα φίδια επειδή “υπάρχουν” μέσα στα μελισσοκομεία τους. Ο βιολογικά πιστοποιημένος μελισσοκόμος θα πρέπει να χτίσει οικολογική συνείδηση και να δουλέψει προς αυτή την κατεύθυνση. Δεν θα πρέπει να προστατεύει μόνο την μέλισσα αλλά όλη την χλωρίδα και την πανίδα γύρω του. Φυσικά η τέλεια συνθήκη θα ήταν το μεγαλύτερο μέρος των μελισσοκόμων να το έκαναν εφόσον δουλεύουν με την φύση, ανεξάρτητα αν είναι πιστοποιημένοι ή οχι.

Νομίζω όμως πως ήρθε η ώρα να πούμε και δυο λόγια αμιγώς μελισσοκομικά.
Τι απασχολεί κυρίως όσους θέλουν να ενταχθούν; Τα υλικά που επιτρέπονται, οι κερήθρες, το τάϊσμα, οι επεμβάσεις και τέλος οι τοποθετήσεις για συλλογή μελιού.

Όσον αφορά το μελισσοκομικό εξοπλισμό και τα υλικά που χρησιμοποιούμε εντός και εκτός κυψέλης. Πλαστικές κυψέλες και πλαστικά κύρια μέρη δεν επιτρέπονται. Αυτό και τέλος. Όμως και οι πλαστικές σακούλες είναι στην καθημερινότητά του μελισσοκόμου.
Έτσι λοιπόν εδώ ζητείται η αυτοθυσία και ειλικρινή επιλογή δρόμου. Μειώστε στο ελάχιστο τη χρήση των ανώτερων υλικών. Είναι αυτονόητο ότι δεν μπορεί να εξαλειφθεί η χρήση αλλά μπορεί να μειωθεί στο ελάχιστο.

Το θέμα του κεριού. Αυτή τη στιγμή υπάρχει μεγάλο πρόβλημα με αυτό το θέμα και θα πρέπει να βρεθεί λύση σύντομα. Αναζητήστε βιολογικές κερήθρες. Υπάρχουν εισαγόμενες. Αν δεν βρίσκετε ψάξτε βιολογικό κερί από παραγωγό και μαζί με κάποιον άλλο φίλο οι φίλους φτιάξτε τις δικές σας σε κάποιο βιοτέχνη. Αν δεν βρείτε ούτε κερί διότι όλοι κρατάμε το κερί μας σαν κόρη οφθαλμού, κάντε το καλύτερο δυνατό. Κάποιοι ζητούν από τον βιοτέχνη να τους φτιάξει κερήθρα από 100% κερί απολεπισμάτων. Εννοείται με κάποια έξτρα χρέωση και φυσικά και ίσως κάποια υπολείμματα αλλά τουλάχιστον κάνουν την καλύτερη δυνατή επιλογή. Δεν λέω ότι είναι σωστό, λέω την πραγματικότητα.

Όσον αφορά το τάϊσμα. Ακολουθήστε την ορθή μελισσοκομία και δεν θα χάσετε.
Αφήστε μέλια στα μελίσσια σας. Κρατήστε μέλια στην αποθήκη σας για έκτακτη περίπτωση. Μετακινείστε έγκαιρα τα μελίσσια σας σε νομές. Παράξτε κορυφαία. Αν πάνε όλα στραβά έχετε την δυνατότητα να επέμβετε τεχνητά, όμως τότε και μόνο τότε. Οι επεμβάσεις. Εδώ πιστεύω τα πράγματα είναι εύκολα. Πλέον υπάρχει καλή διασπορά γνώσης απ’ ότι πριν 7 χρόνια. Υπάρχουν και νέα όπλα. Ταινίες, εξαχνωτές, ομιχλοποιητές και πολλά άλλα να πειραματιστείτε, απλά προσοχή μην “καείτε”.

Όμως κατά την γνώμη μου ένα μένει το ίδιο. Η παραδοσιακή ενστάλαξη με ξεγονεμμένα μελίσσια είναι το βασικό εργαλείο. Αυτονόητο είναι πως αντιβιοτικά και χημικές επεμβάσεις δεν υπάρχουν καν. Το σίγουρο είναι πως πάντα θα πρέπει να έχουμε υψηλή εγρήγορση και να δρούμε έγκαιρα και με σύστημα.

Τέλος οι τοποθετήσεις για συλλογή μελιού. Υπάρχουν κάποιες καλλιέργειες στην Ελλάδα όπως ο Ήλιος, η Ελαιοκράμβη, το Βαμβάκι, τα Πορτοκάλια… Τις ξεχνάς!!!
Κάνεις ότι δεν υπάρχουν.
Όσο και αν οι σειρήνες σε καλούν με το γλυκό τους τραγούδι αντιστάσου. Μείνε σφιχτά γαντζωμένος στο κατάρτι του κανονισμού.
Άλλωστε η Ελλάδα έχει ένα τεράστιο προνόμιο. Έχει απέραντες περιοχές με εγκαταλελειμμένες εκτάσεις. Άπειρη άγρια βλάστηση και κυρίως μέλια μελλιτομάτων. Μην ξεχνάς την επιλογή σου… το ηθικό σου πλεονέκτημα. Μην το γκρεμίζεις μόνος.

Χαίρομαι να βλέπω συναδέλφους γύρω μου που θα διαλέγουν αυτό το δρόμο. Να υιοθετούν τον βιολογικό κανονισμό και μέρα με τη μέρα να προχωράνε σε ένα οικολογικό τρόπο παραγωγής αλλά και ζωής. Όμως σας εφιστώ την προσοχή. Ο κανονισμός είναι κανονισμός και ή είσαι μαζί του ή είσαι από την άλλη πλευρά.

Ζούμε σε μια κοινωνία όπου έχουμε νόμους και κανόνες. Οι περισσότεροι έχουμε βρεθεί να παρανομούμε κάποια στιγμή. Υπάρχουν όμως και αυτοί που δεν παρανομούν και είναι τυπικοί. Οι εκλεκτικοί μηχανισμοί κάποιες φορές μπορεί να είναι ελαστικοί στην εφαρμογή τον νόμων. Όμως υπάρχουν και παραδείγματα όπου ξαφνικά η πολιτεία αποφασίζει να εφαρμόσει το νόμο και τον κανόνα οριζόντια. Τότε τι θα συμβεί;

Θα σας δώσω ένα απλό παράδειγμα.
Υπάρχουν τρεις οδηγοί. Είμαστε σε έναν πεζόδρομο που σχεδόν ποτέ δεν γράφει κλίσεις η τροχαία. Ο ένας είναι παρκαρισμένος νόμιμα σε θέση πάρκιγκ δίπλα στον πεζόδρομο. Ο άλλος είναι πάνω στον πεζόδρομο με αλάρμ και περιμένει μέσα στο αυτοκίνητο. Ο τρίτος παρκάρει πάνω στον πεζόδρομο, κλειδώνει και φεύγει. Όταν έρθει η ώρα να εφαρμοστεί ο κανόνας είναι προφανές τι πιθανότητες έχει ο καθένας να αποφύγει το πρόστιμο. Το παράδειγμα είναι νομίζω σαφές. Όσο και να νομίζουμε πως ξεγελάμε τους ελεγκτικούς μηχανισμούς μπορεί ξάφνου να βρεθούμε εκτεθειμένοι. Στην περίπτωσή μας θα μας υποβαθμίσει ο πιστοποιητικός οργανισμός και όλο αυτό που έχουμε χτίσει με μεγάλο αγώνα θα το χάσουμε, όπως και συνεργάτες και πελάτες. Και το χειρότερο είναι ότι θα χαθεί η εμπιστοσύνη από μέρους τους.

Έτσι λοιπόν καλούμαστε να πάρουμε μια γενναία και ειλικρινή απόφαση. Ειλικρινή αλλαγή νοοτροπίας, Ειλικρινή αλλαγή σκέψης…Προς όφελος της χλωρίδας και της πανίδας, προς όφελος δικό μας και των καταναλωτών και κυρίως προς όφελος του περιβάλλοντος.

Η πρωτογενής παραγωγή είναι μία μαγική πράξη. Η παραγωγή τροφίμου είναι μαγική. Κάντε τη όσο καλύτερα μπορείτε. Δώστε τον καλύτερο σας εαυτό. Έτσι κάθε φορά που θα μιλάτε για την παραγωγή σας θα φουσκώνετε από υπερηφάνεια.

Βήρος Κυριάκος
Βιολογικός Μελισσοκόμος
www.melodiaorganichoney.com