Από την στήλη
Μικρά &Ενδιαφέροντα
Ν. Παππάς | Βιολόγος
Γνωστό είναι πλέον ότι τα χρώματα που χρησιμοποιούνται για το σημάδεμα των βασιλισσών σε διεθνές επίπεδο είναι το άσπρο για τα έτη που λήγουν σε 1 και 6, κίτρινο για τα έτη που λήγουν σε 2 και 7, κόκκινο για τα έτη που λήγουν σε 3 και 8, πράσινο για τα έτη που λήγουν σε 4 και 9 και μπλε για τα έτη που λήγουν σε 5 και 0.
Παλαιότερα το σημάδεμα της βασίλισσας γίνονταν με την κοπή των φτερών σε συγκεκριμένα σημεία, ώστε να μην τραυματίζεται η βασίλισσα, μια χρονιά το δεξί φτερό, την άλλη χρονιά το αριστερό.
Ο χρωματισμός των βασιλισσών βοηθάει πολύ την ανεύρεσή της μέσα στις χιλιάδες των μελισσών, επίσης δίνει πληροφορίες για την ηλικία της ώστε να δρομολογηθεί η αλλαγή της ή όχι. Επίσης μπορούμε να διαπιστώσουμε εύκολα αν το μελίσσι έχει προβεί σε αντικατάσταση της βασίλισσας για οποιοδήποτε λόγο.
Η ιστορία της καθιέρωσης των χρωμάτων εκτυλίχθηκε στην Κεντρική Ευρώπη με κέντρο τη Γερμανία. Άρχισε μετά την εφαρμογή του κινητού πλαισίου τον 19ο αιώνα. Το 1887 ο J.B.Bessler αναφέρει στο βιβλίο: Illustrirtes Lehrbuch der Bienenezucht (= Εικονογραφημένο διδακτικό βιβλίο μελισσοκομίας) τρία χρώματα για το σημάδεμα των βασιλισσών: το κίτρινο, το κόκκινο και το λευκό. Αργότερα το 1922 ο Guida Sklenar προτείνει τα χρώματα μπλε, κίτρινο, κόκκινο και λευκό, προσθέτει δηλαδή ακόμη ένα, το μπλε.
To 1928 ο χρωματισμός των βασιλισσών αποτέλεσε θέμα Συνεδρίου του Γερμανικού Μελισσοκομικού Συνδέσμου που έγινε στην Κολωνία. Εκεί αποφασίστηκε η σειρά των χρωμάτων ως εξής: το 1928 το κίτρινο, 1929 το κόκκινο, 1930 το πράσινο και το 1931 το λευκό.
Το 1934 ο Σκλεναρ και πάλι γράφει ότι κατόρθωσε να πετύχει συμφωνία μεταξύ των μελισσοκόμων της Γερμανίας, Ελβετίας και Αυστρίας να χρησιμοποιούντα τα ίδια 4 χρώματα για το σημάδεμα των βασιλισσών.
Το 1948 ο καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Ιένας August Lundwig εκφράζει την άποψή του σχετικά με το θέμα με την λέξη Gero Gruewe ώστε να συγκρατούμε εύκολα τα χρώματα: Ge=Gelb=κίτρινο,
ro=rot= κόκκινο,
grue=gruen=πράσινο και
we=weiss= λευκό.
Αργότερα πριν το 1965 μετά από πρόταση του Edmund Herold προστέθηκε και το πέμπτο χρώμα, το μπλε που ισχύει μέχρι σήμερα.
Τα ονόματα που αναφέρονται στο κείμενο είναι γνωστοί επιστήμονες και άλλα κορυφαία στελέχη της μελισσοκομίας της εποχής εκείνης, κυρίως από τη Γερμανία.
